Alimentatie na het huwelijk

Alimentatie na het huwelijk verwijst naar alimentatie voor de periode na een wettelijk bindende echtscheiding.

Basisvereisten voor recht op alimentatie na het huwelijk

Voor alimentatie na het huwelijk gelden een aantal basisvereisten. De persoon die om alimentatie vraagt, moet daadwerkelijk alimentatie nodig hebben. De alimentatieplichtige moet dus in staat zijn om de gevraagde alimentatie te betalen. Vaak worden hier ook andere onderhoudsverplichtingen van de alimentatieplichtige bij betrokken, die in een hiërarchische verhouding tot elkaar staan.

Bewijslast voor de aanspraak op alimentatie na het huwelijk

De bewijslast voor een aanspraak op alimentatie na het huwelijk ligt bij de partij die alimentatie vordert.

Beperking van alimentatie na het huwelijk

Als gevolg van de nieuwe regulering van het alimentatierecht door de hervorming van het alimentatierecht die sinds 1 januari 2008 van kracht is, besteden betalers meer aandacht aan het beperken en/of inperken van alimentatievorderingen, zelfs als het huwelijk lang heeft geduurd. Van de kant van de alimentatiegerechtigden moet steeds duidelijker worden gemaakt in hoeverre huwelijksgerelateerde nadelen een alimentatiebetaling voor onbepaalde of onbepaalde tijd rechtvaardigen. Beide standpunten kunnen ook een rol spelen in de context van wijzigingen van bestaande alimentatieregelingen.

Uitsluiting of vermindering van alimentatie wegens onbillijkheid van overwegende aard

De bijzondere omstandigheden van een individueel geval kunnen ertoe leiden dat de betaling van alimentatie na het huwelijk kennelijk onredelijk is. Van de alimentatieplichtige kan dan redelijkerwijs niet meer worden verwacht dat hij doorgaat met het betalen van alimentatie. In dit opzicht is de norm van goede trouw van het BGB van toepassing. De wetstekst noemt zeven standaardvoorbeelden van grove onbillijkheid. Voorbeelden zijn gevallen waarin het huwelijk slechts van korte duur was, de alimentatiegerechtigde stabiel samenwoont of zijn behoeftigheid opzettelijk heeft veroorzaakt. Een misdrijf of ernstig opzettelijk misdrijf tegen de alimentatieplichtige of een naast familielid kan ook leiden tot onbillijkheid van overwegende aard.

De wetgever heeft niet definitief geregeld in welke gevallen alimentatie na het huwelijk is uitgesloten of kan worden verlaagd. Er moet dus altijd goed naar het individuele geval worden gekeken om een gefundeerde uitspraak te kunnen doen.

Alimentatie na het huwelijk voor kinderopvang

Het recht op alimentatie na het huwelijk op basis van de zorg voor de kinderen is van groot praktisch belang. De gescheiden ouder die de zorg voor gezamenlijke kinderen op zich neemt, wordt vaak beperkt of belemmerd in het uitoefenen van een beroepsactiviteit. Dit leidt regelmatig tot een behoefte aan alimentatie.

Tot drie jaar na de geboorte van het jongste gezamenlijke kind kan de ouder die voor het kind zorgt dienovereenkomstig alimentatie eisen zonder verplicht te zijn in zijn levensonderhoud te voorzien. Alimentatie na het huwelijk als gevolg van de zorg voor het kind kan ook na deze periode worden voortgezet zolang en voor zover dit wettelijk gepast is. De belangrijkste redenen voor een verlenging komen vaak voort uit de behoeften van het kind. Een kind kan bijvoorbeeld een bijzondere zorgbehoefte hebben door een chronische ziekte of om andere individuele redenen.