Adoptie in Nepal wordt erkend in Duitsland
Kinderen kunnen worden geadopteerd in overeenstemming met de eisen van het land waar ze wonen of waar ze hun gewone verblijfplaats hebben. Als een dergelijke adoptie wordt toegestaan in het land van herkomst van het kind, kan deze worden erkend als een zogenaamde buitenlandse binnenlandse adoptie in Duitsland na de Wet Adoptie Doeltreffendheid (AdWirkG) kan worden herkend.
Dit is te onderscheiden van de adoptieplaatsing in het kader van een internationale adoptieprocedure. Dit is het geval als een kind vanuit het buitenland naar Duitsland wordt gebracht om een adoptieprocedure bij de familierechtbank te voeren of als de adoptieprocedure al in het buitenland is gevoerd, maar de adoptieouders hun gewone verblijfplaats in Duitsland hebben.
Als, in overeenstemming met de vereisten van de AdWirkG, een adoptiebeslissing in het buitenland is afgegeven die in Duitsland op aanvraag moet worden erkend, moet deze beslissing fundamentele beginselen bevatten. Duitse rechtsbeginselen komen overeen. Een belangrijk onderdeel hiervan is de Kinderwelzijn. Het speelt ook een rol of de buitenlandse rechtbank een verandering van het middelpunt van het leven van het kind heeft behandeld.
Nepal werd jaren geleden bekritiseerd omdat adoptiebeslissingen niet in de eerste plaats gebaseerd zouden zijn op het belang van het kind. Als gevolg hiervan werden Nepalese adoptiebeslissingen ook in de Bondsrepubliek Duitsland bekritiseerd en werd aanbevolen om deze niet te erkennen. In 2010 werden wereldwijd fundamentele beperkingen ingevoerd, die in veel landen nog steeds worden gehandhaafd, bijvoorbeeld in de Verenigde Staten van Amerika. De belangrijkste kritiek is dat de noodzakelijke infrastructuur ontbreekt en dat er geen adequate bescherming wordt gegarandeerd bij internationale adoptieprocedures in Nepal. Er wordt geëist dat de Nepalese regering zich blijft inspannen om het Haags Adoptieverdrag (HAC) te implementeren en de eigen wettelijke eisen voor adoptie te hervormen om kinderen en gezinnen te beschermen.
In een procedure tot erkenning van een buitenlandse adoptiebeslissing voor het Rechtbank München (besluit van 29 januari 2024, ref. 52722 F 11756/22) was gebaseerd op het feit dat een echtpaar uit Nepal een weeskind in Nepal heeft geadopteerd. De moeder van het kind werkt in Duitsland, de vader van het kind zorgt voor het adoptiekind in Nepal en werkt vanuit zijn kantoor aan huis in het kader van zijn dienstbetrekking, eveneens met een in Duitsland gevestigd bedrijf. Na een eigen inhoudelijk onderzoek heeft het kantongerecht van München de Nepalese adoptiebeslissing in het gelijk gesteld. erkend. Dit betekent dat de vader met de dochter naar Duitsland kan reizen. De adoptieouders worden nu ook beschouwd als de ouders van hun geadopteerde dochter in Duitsland.
Het Bundesamt für Justiz, het federale centrale bureau voor interlandelijke adoptie, heeft bevestigd dat de procedure in Nepal correct is verlopen. Omdat Nepal niet deelneemt aan het Apostilleverdrag van Den Haag, heeft de Duitse ambassade in Kathmandu de ingediende adoptiedocumenten onderzocht en bevestigd dat deze qua inhoud en vorm correct waren. Naar de mening van het kantongerecht in München is de beslissing van de Nepalese rechtbank, die nader is onderzocht geen aanwijzingen voor procedurefouten of niet-naleving van het toepasselijke materiële adoptierecht. Derhalve was voldaan aan de voorwaarden voor adoptie van het kind.
De lokale rechtbank vond ook geen schending van Duitse rechtsbeginselen. In deze zaak beviel een onbekende biologische moeder van een kind in een ziekenhuis in Nepal zonder dat zij was geregistreerd met naam, adres of andere informatie. Politieonderzoek naar de moeder leverde niets op en ook krantenadvertenties e.d. konden de moeder van het kind niet vinden. Het kind werd daarom ondergebracht bij een weeshuis en na het onderzoek vrijgegeven voor adoptie.
Een door de Duitse ambassade in Kathmandu aangestelde vertrouwensadvocaat heeft de procedures afzonderlijk bekeken en de voorgelegde omstandigheden bevestigd. Met betrekking tot de geplande verhuizing naar Duitsland had de Nepalese rechtbank geen bijzondere noodzaak voor adoptie in het buitenland onderzocht. Het kind was echter nog zo jong dat opgroeien in een andere geografische en culturele omgeving geen fundamentele belemmering vormde voor erkenning. Vanwege het verschil in locatie had de Nepalese rechtbank ook rekening gehouden met de bevindingen van de beoordelingen van de Kinderhulporganisatie in Nepal informatie verkregen over huisvesting en zorg in Duitsland. De kinderhulporganisatie had de lokale woon- en zorgsituatie nagenoeg gecontroleerd en uitgebreide informatie ingewonnen over de adoptieouders, die ook in Nepal persoonlijk waren geïnterviewd. De essentiële leefomstandigheden in Duitsland waren dus voldoende bekend bij de Nepalese rechter en konden daarom worden gebruikt als basis voor de gunstige adoptiebeslissing.
Daarnaast is er een langdurige Ouder-kind relatieaangezien de adoptievader voor het kind zorgt in zijn eigen, Nepalese, huishouden. In dit opzicht is er reeds een ouder-kindrelatie tot stand gebracht, zijn er reeds banden met de adoptiemoeder en valt te verwachten dat zich een verdere moeder-kindrelatie positief zal ontwikkelen. Het kantongerecht in München ging er daarom van uit dat de Nepalese rechtbank het belang van het kind voldoende had onderzocht en wees een schending van de Duitse openbare orde af.
Voor een buitenlandse binnenlandse adoptie vanuit Nepal, rekening houdend met de speciale vereisten van de adoptieprocedures in Nepal, is de Vereisten om in aanmerking te komen voor erkenning in Duitsland en daarom van toepassing op toekomstige procedures.
Dr. Oldenburger adviseert u over alle vragen met betrekking tot buitenlandse adopties en de erkenning daarvan in Duitsland
Dr. Marko Oldenburger
Gespecialiseerde advocaat voor familierecht
Gespecialiseerde advocaat voor medisch recht